غلامرضا خالدی افزود: این افراد در بخش‌های مختلفی نظیر صنعت، کشاورزی و خدمات مشغول به کار شده‌اند. متاسفانه نگرش‌هایی که نسبت به معلولیت وجود دارد باعث از دست رفتن فرصت‌های برابر برای افراد دارای آسیب بینایی گردیده است.
وی خاطرنشان کرد: طبق ماده 11قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت تمام وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، موسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند تا سقف مجوزهای سالانه خود، افراد دارای معلولیت را به کار گیرند. البته اشتغال را نباید فقط محدود به اشتغال دولتی دانست و باید با معرفی توانمندی‌های این افراد به جامعه برای جذب آنها در بخش‌های غیردولتی نیز تلاش شود.
سرپرست معاونت موسسات غیردولتی، مشارکت‌های مردمی و اشتغال بهزیستی خراسان رضوی با بیان اینکه مهم‌ترین دغدغه و مطالبه نابینایان و کم‌بینایان موضوع اشتغال است، گفت: افراد نابینا قدرت بالایی در ارتباط‌گیری اجتماعی دارند. آنها در مشاغلی مانند مشاوره، پاسخگویی به تماس‌های تلفنی و... بسیار موفق عمل می‌کنند.
وی افزود: رشد فزاینده نابینایان و کم بینایان تحصیلکرده مبین دستیابی این گروه به مرزهای جدیدی از توانمندی و ایفای نقش موثر در توسعه کشور است. افراد نابینا ندیدن‌شان را با استفاده از سایر حواس جبران می‌کنند. بنابراین با فراهم ساختن فرآیند توانمندسازی حرفه‌ای و شغلی نابینایان امکان اشتغال این قشر از جامعه را به‌راحتی می‌توان فراهم کرد.
خالدی با بیان اینکه در مرحله اول باید در راستای جلب اعتماد افراد جامعه به توانمندی‌های نابینایان اقدام شود، گفت: هرچقدر ما در جلب اعتماد جامعه و کارفرمایان موفق‌تر باشیم قطعا در ایجاد اشتغال و توانمندسازی این گروه موثرتر عمل خواهیم کرد. سایر مردم چون بدون دیدن نمی‌توانند کاری از پیش ببرند و مسئولیت‌شان را انجام دهند، در نتیجه درخصوص استخدام و به کارگیری نابینایان تفکرات منفی دارند. این افراد شناختی از مقوله معلولیت، سایر مهارت‌ها و حس‌های تقویت شده نابینایان، تکنیک‌های جایگزین نرم افزاها و وسایل کمک توانبخشی ندارند.
وی در انتها خاطرنشان کرد: در حال حاضر بسیاری از افراد نابینا و کم‌بینا با تکیه بر مهارت‌ها و تجارب خویش به ظرفیت‌های لازم برای مشارکت فعال در عرصه‌های شغلی و اجتماعی دست یافته‌اند اما فرصت‌های شغلی مورد نظر این افراد در پس تبعیض و ناآگاهی دستگاه‌ها از بین می‌رود.
نظر شما